ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ.
Στο rafting η ομάδα ήταν σχεδόν αδύνατον να χάσει. άμα χάναμε κινδυνεύαμε από τον Δήμου με την θανατική ποινή...
Στο running παρόλο που δεν είμαι γνώστης είδα τα παιδιά ευχαριστημένα.
Στο ΜΤΒ 'ολο το άγχος μου ήταν να τερματίσω και τελικά... στο 13χλμ ήμουν 22ος, στο 24χλμ ήμουν 19ος, στο 29χλμ 15ος και στο 30χλμ τσακισμένος στο χώμα (από βλακεία μου. σε ένα σημείο που όλοι παιρνούσαν με 20 - 30 χλμ και γω πήγα να περάσω με 45)! έφτασα μέχρι το 38χλμ και εκεί πέσαν οι τίτλοι τέλους γιατί οι πόνοι ήταν αφόρητοι στο στήθος. η διάγνωση των γιατρών στο νοσοκομείο στην Αρτά ρογμώδες κάταγμα. στεναχωρήθηκα γιατί ήμουν σε τέλεια κατάσταση και αντί να πέφτει με τα χλμ ο ρυθμός μου συνεχώς ανέβαζα, συν το ότι είχα ανέβει μέχρι εκεί όλες τις δύσκολες και τις περισσότερες ανηφόρες. δεν πειράζει. εμένα έτσι κι αλλιώς αυτά με πορώνουν!
είναι πολύ σημαντικό να ευχαριστήσω πρώτα τον ποδηλάτη από την Πρέβεζα που σταμάτησε την στιγμή της πτώσης για 10΄τουλάχιστον και μετά έφυγε να ειδοποιήσει.
τον Γιάννη Αβούρη που όχι μόνο ήρθε μαζί μου μόλις με συνάντησε, μου άλλαξε το σκασμένο λάστιχο και στην ανηφόρα για τον τρίτο σταθμό με έσπρωχνε με το ένα χέρι για παραπάνω από 1χλμ.
τον Φάνη και την Ντόρα που με φιλοξένησαν στο δωμάτιό τους το βράδυ (κοιμόμουν σε σκηνή με τον Κώστα) και φυσικά τον Κώστα που άλλαξε το προγραμμά του και ήταν συνέχεια κοντά μου αναγκαστικά από το Σάββατο που χτύπησα μέχρι να φτάσουμε στην Αθήνα την Κυριακή τα μεσάνυχτα. εννοείτε βέβαια και τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας που συνέχεια με ρωτούσαν πως είμαι.
το αποτέλεσμα: τουλάχιστον 1 μήνα εκτός. ο Χρήστος αφού έβγαλε εκτός τον Άλκη, προσπάθησε με τον Καζάκη, έβγαλε εκτός εμένα και δεν ξέρω ποιός έχει σειρά...
συγχαρητήρια σε όλους για τον αγώνα τους!

Τάκη περαστικά και να γυρίσεις πιο δυνατός.

Για να προσέχουμε γενικώς...

όχι ρε Τάκη περαστικά και γρήγορη επάνοδο πάνω που πήρες φόρα, (ο Φάνης δε ξέρω πως το πήρε .... του έκανες χαλάστρα... )

_________________
keep on ... cycling

Μπραβο σε ολους και περαστικα στον Τακη!!!
κοιτα οσο αναφορα τον Αλκη και αλλους πολλους οπως και εσενα τωρα
εχει την την εξης εντυπωση οτι μπορειτε να με αντιγραψετε στα κατηφορικα κομματια
δεν φταιω εγω να προσεχετε, Τακη που εισαι να σου στειλω μια να σουκανει εντριβη και τα σχετικα ε?

_________________
www.bncycling.com

λοιπον να αρχισω...
1.τακη που ειναι η εξετασεις που εκανες οεο?
2.καταγραφηκε απο μαγνητοφωνακι τον μπεζα να λεει στις 2 τα μεσανυχτα σπρωξε απο πισω και βαλε πρωτα το μεγαλο...
3.ο Καραγιαννης εκανε χαλαστρα στον κωστα περνωντας τον Τακη το βραδυ στο δωματιο του
και αλλα πολλα
μια φορα ελειψα και εγιναν σοδομα και γομορα....!!

_________________
www.bncycling.com

τώρα κατάλαβα γιατί ο αγώνας λέγεται Άθλος

_________________
keep on ... cycling

Παιδια οσοι δεν ηρθατε του χρονου να να μην χασετε τον συγκεκριμενο αγωνα!!!ο Γιαννης και η Μαρινα κανουν πολυ καλη δουλεια με παρειστικο φιλικο και ζεστο τροπο!Μπραβο τους!!!στο ραφτ σκισαμε βεβαια!στο ποδηλατο η διαδρομη πολυ ζορικη που σε συνδιασμο με την πρωινη εντονη βροχη εξασφαλισε σε ολλους μας απο μια τουλαχιστον αγορα οικοπεδου οι σαμαριτες ειχαν πολυ δουλεια.Την κυριακη στο τερματισμο του τρεξιματος στην πλατεια ηταν πολυ ομορφα επισης,τα κλαρινα στο φουλ απο μια πολυ ροκ μπαντα(βαλε φωτο Σπυρο)αρκετοι δρομεις μετα τον τερματισμο χορευαν,και οτι πιττα μπορεις να φανταστεις απο τις γυναικες του χωριου!!!και του χρονου!
περαστικα σου Τακη.

Σας ευχαριστώ για τις ευχές.
Οι αιματολογικές εξετάσεις που αναφέρεις Χρήστο είναι διαθέσιμες αν θες να τις δεις. δεν ξέρω τι σου είπε ο Κωστάκης, απλά δείχνουν έναν αθλητή με διάφορες υψηλές τιμές και μεγάλη επιβάρυνση των μυών (κίναση κρεατινίνης 2712 με όριο 308 για όσους ξέρουν. ο γιατρός έπαθε πλάκα. αυτό σημαίνει ότι οι μύες χρειάζονται σχετική ξεκούραση, αύξηση της πρόσληψης πρωτεϊνης - όταν τα συμπληρώματα γίνονται χρήσιμα που λέγαμε - υγρά κλπ ). Την επόμενη φορά θα κοιμηθούμε μαζί στην σκηνή! Αυτό με τον Μπεζά το άκουσα και γω.
Τα αποτελέσματα του αγώνα:
https://www.eosacharnon.gr/doc/ATHLOS_TZ ... N_2010.xls

Καθυστερημένα (το ομολογώ) κάθομαι να γράψω για το διήμερο περιπέτειας στα Τζουμέρκα. Όταν κάθισα να δώ τις φωτογραφίες για να θυμηθώ λεπτομέρειες, προσπάθησα να καταλάβω γιατί έχω κολλήσει τόσο με αυτόν τον Αγώνα.

Είναι απλό γιατι τον εγκρίνει και η γυναίκα μου!

Για πρώτη φορά την έβλεπα τόσο ενθουσιασμένη που θα πηγαίναμε σε έναν ποδηλατικό αγώνα, αφού και εκείνη μαζι με μένα περίμενε με αγωνία να κανει το Rafting στον απιστευτο Άραχθο ποταμό!

Διαδρομή Mtb
Η διαδρομή σκληρή τόσο για τα ποδήλατα όσο και τους αναβάτες και αρκετά απαιτητική όπως αρμόζει σε έναν marathon αγώνα βουνού. Πέρσι είχε πολύ λάσπη και ετσι εφοδιάστικα με λάσπωτήρα εμπρός που τελικά έκανε πολύ καλη δουλειά, αν και η λάσπη δεν μας ταλαιπώρισε και τοσο πολυ όσο πέρσι.Η διαδρομή διέσχιζε ποτάμια, τεχνικά μονοπάτια και δασικούς σπαστήρια αναρτήσεων, μέχρι και αυτοσχέδια γέφυρα πλάτους λίγων εκατοστών περάσαμε, πάνω από ρυάκι, ακροβατώντας με το ποδήλατο στον ώμο! Γενικά είχε λίγες διαφορές από πέρσι κυρίως σε ένα επικίνδυνο κομμάτι με γκρέμι δεξιά, που είχε καθαριστεί από τους πεσμένους βράχους και τις πέτρες (πέρσι είχε φύγει ένας ποδηλάτης σε αυτό το σημείο χωρίς όμως να πάθει τελικά τίποτε το σοβαρό) και συνολικά με λιγότερη λάσπη απ’ ότι περίμενα. Η ανηφόρα πανταχού παρούσα με κλίσεις που σε έβαζαν πολλές στιγμές (και ιδίως προς το τέλος), σε σκέψεις να τις πάς με τα πόδια. Ούτως ή άλλως δεν είχε και μεγάλη σημασία μιας και είτε καβάλα είτε με τα πόδια η διαφορά στην ταχύτητα δεν ήταν μεγάλη. Χωρίς αναποδιές με βλάβες και σε καλή κατάσταση εάν εξαιρέσω κάτι τσιμπιματάκια στους τετρακέφαλους από κράμπες στο τελευταίο sprint (που δεν μου βγήκε φυσικά) τερμάτισα 12ος με χρόνο 4’06, 46 λεπτα καλύτερο χρόνο απο πέρσι, αλλά το σημαντικότερο αρτιμελής και χωρίς να έχω φάει ούτε μια τούμπα!

Τρέξιμο
Αλλά τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμα, το στοίχημα ήταν την επομένη στα 30 χλμ τρέξιμο με θετική υψομετρική 1300μ. και αρνητική 900μ. Πρώτη φορά θα τολμούσα τόσο μεγάλη απόσταση στο τρέξιμο (μεχρι τότε είχα κάνει 10 χλμ στο nikeruns και τα 5χλμ στο sprint σχινιαθλο) αλλά δεν είχα άγχος. Θα πήγαινα με σκοπό τον τερματισμό χωρίς να ζοριστώ παρά πολύ. Άλλωστε αρκετή καταπόνηση είχα φάει στο ποδήλατο.

Μετά από 4'55 απολαυστικής διαδρομής που είχε τα πάντα. Από άσφαλτο, κατάφυτα μονοπάτια, διάσχιση ποταμού, μέχρι σκαρφάλωμα με χέρια και με πόδια σε ρέμα (καμία σχέση με τρέξιμο).
2 χλμ πρίν τον τερματισμό, ακούγονταν ήδη το γλέντι που είχε στηθεί στην πλατεία του χωριού, που συνοδεύονταν με έναν πάγκο γεμάτο χειροποίητες πίτες από τις "θείες" του χωριού! Να στε καλα θείες, οι πιτουλες ηταν βάλσαμο!

Εδω παραθέτω πλήρες φωτορεπορταζ για τον Αθλο Τζουμέρκων 2010.

ωραίο το τσάμικο με τα xt wings!!!!

_________________
keep on ... cycling