Ο 36χρονος βέλγος αναβάτης, Philippe Gilbert, πρόσθεσε το όνομά του στους «κολασμένους» της αγωνιστικής ποδηλασίας, κερδίζοντας την 117η έκδοση του Paris Roubaix.
Με την επικράτησή του στην «κόλαση του βορρά», ο Philippe Gilbert έγραψε ιστορία καθώς έγινε ο ένατος ποδηλάτης που έχει κερδίσει στην καριέρα του τέσσερα διαφορετικά Monuments (Giro di Lombardia το 2009 και 2010, Liege Bastogne Liege το 2011, Tour of Flanders το 2017 και Paris Roubaix το 2019).
Η μεγάλη αυτή νίκη του Gilbert αποτελεί ταυτόχρονα την 700η νίκη της ομάδας του, Deceuninck – Quick-Step, της οποίας το όνομα έχει γίνει συνώνυμο με τις κλασικές της άνοιξης.
Ο κορυφαίος βέλγος αναβάτης κατόρθωσε να τερματίσει πρώτος στο εικονικό ποδηλατοδρόμιο André-Pétrieux Velodrome του Roubaix, καλύπτοντας τα 257 χιλιόμετρα της διαδρομής – η οποία περιλαμβάνει 29 λιθόστρωτα τμήματα αποτελούμενα από 6.076.000 λίθους – σε χρόνο 5:58:02”.
Ο Gilbert πήρε τη νίκη στο σπρίντ, κόντρα στον γερμανό αναβάτη της Katusha-Alpecin, Nils Politt. Το βάθρο ολοκλήρωσε ο συναθλητής και συμπατριώτης του Gilbert, Yves Lampaert.
«Είμαι πολύ χαρούμενος! Ήμουν απογοητευμένος μετά τη Φλάνδρα, αλλά την εβδομάδα που οδηγούσε στο Roubaix επέστρεψα στην προπόνηση και επικεντρώθηκα σε αυτό. Ήρθα στον αγώνα με πίεση, επειδή είχα αποκτήσει μεγάλο κίνητρο να ξεπεράσω αυτό που είχε συμβεί την περασμένη Κυριακή και να πάω για τη νίκη, ειδικά αφού ένιωθα ότι είχα «φρέσκα» πόδια. Είναι δύσκολο να πιστέψω τι έκανα σήμερα, είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό και θα χρειαστούν μερικές μέρες για να συνειδητοποιήσω τι συνέβη και τι έχω επιτύχει», δήλωσε ο έβδομος γηραιότερος αναβάτης στην ιστορία που κερδίζει το Paris-Roubaix.
Η κόλαση…
Η 117η έκδοση του Paris-Roubaix ξεκίνησε από τo Compiègne και ήταν γρήγορη και «ανεμοδαρμένη», με το πρώτο ξεκόλλημα λίγο μετά τα πρώτα 70 χιλιόμετρα της διαδρομής. Ο Tim Declercq και ο Yves Lampaert, από την ομάδα του Gilbert, ήταν εξαιρετικά δραστήριοι και βοήθησαν το ξεκόλλημα ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό 30 δευτερολέπτων. Αυτή η διαφορά άσκησε πίεση στο πελοτόν καθώς έπρεπε να εργαστεί σκληρά ώστε να τους πιάσει πριν από το εικονικό δάσος του Arenberg, το σύμβολο της «βασίλισσας των κλασικών» από το 1968.
Το λιθόστρωτο τμήμα του Arenberg μείωσε το πελοτόν σε λιγότερους από 50 αναβάτες, αλλά η πραγματική δράση εξελίχθηκε στο τμήμα Beuvry to Orchies, όπου ο Philippe Gilbert ήταν ένας από τους τρεις αναβάτες που ανταποκρίθηκαν σε μια μεγάλη επίθεση του Nils Politt (Katusha-Alpecin), 67 χιλιόμετρα πριν τη γραμμή του τερματισμού.
Στο Mons-en-Pevele
Κατά την πορεία προς το περίφημο Mons-en-Pévèle, το γκρουπάκι πιάστηκε, όμως άλλη μία δυνατή αλλαγή ρυθμού είδε 8 αναβάτες να απομακρύνονται από το κυρίως γκρουπ, μεταξύ των οποίων ο περσινός νικητής Peter Sagan και ο ταλαντούχος Wout Van Aert, o οποίος είχε ταλαιπωρηθεί πρωτύτερα από πτώση και μηχανικό πρόβλημα.
Ο Gilbert ήταν και πάλι εκεί, όπως και ο Yves Lampaert, και συνεργάστηκαν με τους υπόλοιπους έξι αναβάτες αποκτώντας γρήγορα σημαντική χρονική διαφορά του ενός λεπτού.
Η σημαντικότερη στιγμή του αγώνα
Στο «βάρβαρο» Carrefour de l’Arbre, ο Gilbert και ο Lampaert προσπάθησαν να επιτεθούν, εξαντλώντας τους υπόλοιπους αναβάτες. Η σημαντικότερη κίνηση όμως έγινε λίγο μετά, 14 περίπου χιλιόμετρα πριν το φινάλε, στο Gruson – ένα λιθόστρωτο τμήμα που έγινε γνωστό από μια πτώση του Bernard Hinault στις αρχές της δεκαετίας του ’80 – όταν επιτέθηκε ο Politt και ο μοναδικός που μπόρεσε να απαντήσει σε αυτή την επίθεση ήταν ο Gilbert.
Οι δύο τους, συνεργάστηκαν άψογα μέχρι και την είσοδό τους στο ποδηλατοδρόμιο, ενώ πιο πίσω, ο Lampaert μπόρεσε να ξεφύγει από τον εξαντλημένο Peter Sagan…
Μόλις μπήκαν στο ποδηλατοδρόμιο, ο πολύπειρος Philippe Gilbert έμεινε πίσω από τον Politt και την κατάλληλη στιγμή, 200 περίπου μέτρα πριν το φινάλε, άνοιξε πρώτος το σπριντ και πήρε πανάξια τη νίκη, με δυναμικό πανηγυρισμό, για να πνιγεί λίγο μετά στις αγκαλιές των ανθρώπων της ομάδας του και των συναθλητών του.
«Ήξερα ότι η μεταγραφή μου στην Deceuninck – Quick-Step θα ήταν ένα σημαντικό βήμα στην καριέρα μου και είμαι πραγματικά χαρούμενος και υπερήφανος που είμαι μέλος του Wolfpack. Είμαι το είδος του αθλητή που του αρέσουν οι νέες προκλήσεις, αυτό με ενθαρρύνει, και εδώ βρήκα πολλές: από τη νίκη του Ronde ή του Roubaix μέχρι τη νίκη του Isbergues, που ήταν ένας αγώνας που έλειπε από το παλμαρέ μου», δήλωσε ο Gilbert μετά τον τερματισμό, συμπληρώνοντας: «Γι ‘αυτό, μετά από σήμερα και τον εορτασμό που θα κάνουμε το βράδυ, θα επαναφέρω το μυαλό μου και θα επικεντρωθώ στις Κλασικές των Αρδενών, όπου ελπίζω ότι η τρομερή πορεία της ομάδας μου να συνεχιστεί».
Paris-Roubaix 2019: Compiègne to Roubaix (257km)
Η πρώτη δεκάδα:
1 Philippe Gilbert (Bel) Deceuninck – Quick-Step, σε 5:58:02”
2 Nils Politt (Ger) Katusha-Alpecin,
3 Yves Lampaert (Bel) Deceuninck – Quick-Step, – 13”
4 Sep Vanmarcke (Bel) EF Education First, – 40”
5 Peter Sagan (Svk) Bora-Hansgrohe, – 42”
6 Florian Sénéchal (Fra) Deceuninck – Quick-Step, – 47”
7 Mike Teunissen (Ned) Jumbo-Visma
8 Zdeněk Štybar (Bel) Deceuninck – Quick-Step
9 Evaldas Šiškevičius (Lit) Delko-Marseille Provence
10 Sebastian Langeveld (Ned) ED Education Firs
Πηγή: mbike.gr
