O ποδηλάτης Γιώργος Κατσαγάνης, πήρε πρόσφατα μια παράτολμη απόφαση, θέλοντας να περάσει, όπως ο ίδιος αναφέρει, «ένα μήνυμα αλληλεγγύης και να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να κλείσουν τα αυτιά τους στο μίσος». Έτσι, στις 6 Νοεμβρίου ξεκίνησε με το ποδήλατό του από τη Μάλτα και κατέληξε στο Μεσολόγγι.
Ο ίδιος καταγράφει με τη μορφή ενός προσωπικού ημερολογίου, την εμπειρία του, μέρα προς μέρα, μέχρι και τη στιγμή δηλαδή που πάτησε το πόδι του στην πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας.
Ο ίδιος αναφέρει:
H Μεσόγειος θάλασσα,αυτή που για εκατονταετιες ένωνε λαους, κουλτούρες και πολιτισμούς, σήμερα μετατρέπεται σε έναν γιγαντιαίο υγρό ταφο. Μια θαλασσα,στις οχθες της οποιας ανθισαν καποιοι από τους μεγαλυτερους πολιτισμους της ανθρωποτητας σημερα αντιμετωπιζεται σαν ένα συνορο,σαν ένα εμποδιο από την μια η «πλουσια ,πολιτισμενη Ευρωπη»,από την άλλη οι εξαθλιομενες μαζες της Αφρικης και της Ασιας.Οι ηγετες της Ευρωπης εριζουν για το ποιος θα φορτωθει το «βαρος» των κυνηγημενων ανθρωπων,των ξεριζωμενων από τους πολεμους και την φτωχεια στον τοπο τους,αν και η Ευρωπη είναι αυτή που συχνα συντηρει και κερδοφορει από αυτές τις καταστροφες.Βαρκες ασφυκτικα γεματες από απελπισμενους με το χερι απλωμενο που βρισκουν μπροστα τους κλειστα λιμανια και πανοπλους με το χερι στην σκανδαλη.Συχνα δεν καταφερνουν να φτασουν στην γη της επαγγελιας.Αντι για ζωη,βρισκουν το θανατο.
ΠΩΣ ΝΑ ΔΕΘΕΙ Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΜΕ ΣΚΟΙΝΙΑ?Πως τα οπλα,η βια,οι αισχρες συμφωνιες,τα συρματοπλεγματα και οι απελασεις να σταματησουν τους εξαθλιωμενους και τους κυνηγημενους από το να ζησουν μια καλυτερη ζωη?Ποτε στην ιστορια καμια καταστολη και καμια σκληροτητα δεν τα καταφερε να περιορισει την ανθρωπινη θεληση για ζωη και ευτυχια.Και όμως ,για άλλη μια φορα,η Ευρωπη συζητα για φραχτες,σφαιρες,απελασεις,στρατοπεδα συγκεντρωσης και φυλακες.Ο περιβοητος Ευρωπαικος πολιτισμος δοκιμαζεται καθημερινα στα συνορα της Ηπειρου ενώ οι ηγετες ολοενα και περισσοτερο θιοθετουν μια ρητορικη μισους αντι συμπονιας,συζητωντας για ολοενα και περισσοτερη καταστολη,αρνουμενοι να αντιμετωπισουν το προβλημα στην ριζα που είναι ο πολεμος και η φτωχεια.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ,δεν υπαρχουν παρανομες ζωες.Οι ταμπελες αυτές μπαινουν από τους κηρυκες του μισους,για να εξυπηρετησουν τις δικες τους πολιτικες σκοπιμοτητες,για να στρωσουν το δρομο για νεα κερδηαπο τις πωλησεις οπλων και συστηματων ασφαλειας.Οφειλουμε ολοι να δουμε τι ακριβως συμβαινει,να διακρινουμε το σωστο από το λαθος,τους φταιχτες από αυτους που υπομενουν τις συνεπειες,τους ενοχους που κερδιζουν από τους αθωους που υποφερουν.Σε αυτή τη δραματικη κατασταση,οφειλουμε να απαντησουμε σαν ανθρωποι με αγαπη,με αλληλεγγυη,με συμπονια και με αγωνα για να σταματησουν οι πολεμοι και να στηριχθουν οι φτωχες περιοχες του πλανητη ώστε να μην χρειαζεται κανενας ανθρωπος να ξεριζωνεται από τον τοπο του.Για το λογο αυτό εκανα αυτό το ταξιδι.Στις 6-11-2018 ξεκινησα με το ποδηλατο από Μαλτα και κατεληξα στο Μεσολογγι ,θελοντας στη διαδρομη να στειλω ένα μυνημα αλληλεγγυης και να ενθαρρυνω τους ανθρωπους να κλεισουν τα αυτια τους στο μισος και να βρουν τη δυναμη μεσα τους να κανουν το σωστο,χτιζοντας ετσι ένα καλυτερο κοσμο με ειρηνη και ιδανικα για τις νεοτερες γενιες.
Πριν το ταξιδι…
Σαν να μην περασε μια μερα επιστροφη στο νησι…Συναισθηματα,εκπληξεις,αναμνησεις!Υποδοχη στο αεροδρομιο από ξεχωριστους πραγματικους φιλους…Σακης,Μιχαλης με σχετικη ταμπελα υποδοχης-προεδρος Μακης Σωφερ-Δροσος επισης παρων.Συγκενρωση και τραπεζι με ποτα φαγητα και κουβεντες ως αργα…στο σπιτι του ψηλου που ηταν και ο σεφ της μερας..Το πρωι καφες ,βολτα και φιλοι στα γνωστα λημερια…Σχετικη ενημερωση για το σκοπο του ταξιδιου μου.Επειτα τραπεζι ξανα ολοι μαζι με σεφ την Αντα που προετοιμασε ενα μενου υπερπαραγωγη..Κρατησε μεχρι αργα το απογευμα..Το βραδυ συναντηση με Παναγιωτη συγκατοικο και δευτερος γυρος..Το επομενο πρωι βολτα στη Βαλλετα,καφες στα γραφικα σοκακια και αγορα εισητηριου με το καταμαραν για το λιμανι του Ποτζαλο της Σικελιας στις 5 το πρωι.
Μερα 1..
Εκκινηση από Μαρσασκαλα στις 3.00 το πρωι με προορισμο το λιμανι της Βαλλετα καπου στα 20 χιλιομετρα.Στις 5.00 αναχωρηση και στις 7.00 π.μ. ημουν στο λιμανι Ποτζαλο.Η μερα ηταν ηλιολουστη και ιδανικη για ποδηλατο.Ειχα σκοπο να ποδηλατησω ως την Κατανια καπου στα 130 χιλιομετρα.Το Ποτζαλο είναι ενας τουριστικος προορισμος με τουλαχιστον 4 παραλιες.Η διαδρομη ηταν σχεδον ευθεια και ποδηλατωντας σε ομορφο επαρχιακο δρομο με σχετικες στασεις σε παραλιες περασα από τη πολη Νοτο μια πολη με ιδιαιτερη αρχιτεκτονικη και πολλα αξιοθεατα σε μια τοσο μικρη εκταση.Επισης περιλαμβανεται και στα μνημεια παγκοσμιας πολιτιστικης κληρονομιας της UNESCO μιας και υπηρχε πριν αιωνες.Συνεχιζοντας περασα από μια παραθαλασσια πολη την Αβολα με κατευθυνση τις Συρακουσες,εκει ειχε ένα βραχο που λεγονταν το αυτι του Διονυσου και ηταν ένα από τα αξιοθεατα της περιοχης.Επειτα ποδηλατησα προς την πολη Augusta και Fattoria sole del fino και κατεληξα στην Κατανια την δευτερη μεγαλυτερη πολη της Σικελιας που λεγεται και μαυρη πολη λογω των υλικων δομησης απο την λαβα του ηφαιστειου.Πανω της διακρινει κανεις την επιβλητικη Αιτνα να τη σκεπαζει που είναι το πιο ψηλο και ενεργο ηφαιστειο της Ευρωπης.Εκει θα με φιλοξενουσε η Una μια κοπελα από το warmshowers.gr σαιτ φιλοξενιας για ποδηλατες.Ειχαμε δωσει ραντεβου για αργα το απογευμα ετσι ειχα χρονο να γυρισω λιγω στο κεντρο της πολης.Εκει εκανα επισκεψη στην καταληψη lupo οπου ενημερωσα για το σκοπο του ταξιδιου μου.Με ενημερωσαν επισης και αυτοι ότι εχουν προβλημα μιας και διεκδικει ο δημος το χωρο για ανεγερση παρκινγκ και συλλεγουν υπογραφες.Χαιρετησα την προσπαθεια τους,υπεγραψα,ανταλλαξαμε στοιχεια επικοινωνιας και ξεκινησα για να συναντησω την Una.Τα σπιτια ειχαν μεγαλες πορτες εξωτερικα και μετα συνεχιζες για το εσωτερικο τους.Ανεβασα πανω στην αυλη το ποδηλατο με τα πραγματα.Προετοιμασε δειπνο με ζυμαρικα σαλτσα πομοντορο και τονο,φαγαμε,μοιραστηκαμε ιστοριες και μετα μου εκανε μια μικρη ξεναγηση κοντα στο σπιτι οπου υπηρχε και ένα επιβλητικο καστρο.Εκει κατσαμε σε ένα kiosk και ηπιαμε μια μπυρα.Οσο περναγε η ωρα ημουν και πιο ετοιμος να κοιμηθω στη καρεκλα οποτε φυγαμε για επιστροφη σπιτι σχετικη ξεκουραση και υπνο.
Μερα 2..
Αφυπνιση στις 8.00 το πρωι.Προετοιμασια και πρωινο.Ενημερωσα την Una για το σκοπο μου,ενθουσιαστηκε και εγραψε στο ημερολογιο μου.Χαιρετηθηκαμε την ευχαριστησα και ξεκινησα με προορισμο αυτή τη φορα το λιμανι της Μεσσινα στην ακρη της Σικελιας με αποσταση 90 χιλιομετρα.Διαδρομη με λοφους και καποιες τοπικες βροχες.Στο δρομο συχνες στασεις για φαγητο από τοπικους παραγωγους όπως φρουτα,σταφυλια,ντοματες,μανταρινια αλλα και τεραστια ποικιλια από πιτσες με υπεροχη ζυμη.Ποδηλατωντας από Acireale,Giarre εκανα μια σταση στην Ταορμινα οπου βρηκα μια τεραστια αμμωδης παραλια.Στη συνεχεια από ψηλα μπορουσε να διακρινει κανεις μια πανεμορφη θεα.Διεσχισα την Nizza di Sicillia και μετα από 100 χιλιομετρα εφτασα στο λιμανι της Μεσσινα.Εκει αν και βραδυ πλεον στις 18.00 μ.μ. αποφασισα να παρω το καραβι για απεναντι στη Καλαβρια και στη περιοχη Villα san Giovanni.Απεναντι ηρθε η στιγμη αναζητησης μερους για υπνο.Ετσι μετα από σχετικες ερωτησεις σε περαστικους στο δρομο κατεληξα να μιλησω σε μια παρεα παιδιων που με οδηγησαν σε ένα χωρο οπου ειχε δραστηριοτητες για παιδακια και υπευθυνος στο χωρο ηταν ο παππας της περιοχης οπου εμενε ακριβως από πανω.Αφου γνωριστηκαμε,μοιραστηκαμε το σκοπο του ταξιδιου μου,χαιρετησαν την προσπαθεια μου με βοηθησαν να βαλω ποδηλατα και πραγματα μεσα και μου ειπαν ότι μπορω να κοιμηθω στο χωρο αυτό.Στις 8.00 π.μ. ειχαμε ραντεβου για καφε και πρωινο.
Μερα 3..
Ειχε ψιλοβροχο από νωρις το πρωι.Ετοιμαστηκα με αδιαβροχο εξοπλισμο και εγω αλλα και τα σακιδια στο ποδηλατο.Με υποδεχτηκαν με χαρα πανω στο σπιτι για το πρωινο με κουλουρακια δημητριακων,καφε,φρουτα,γιαουρτι.Τους ευχαριστησα και γεμιζοντας τα μπουκαλια μου από τη βρυση του χωριου με τρεχουμενο νερο ξεκινησα με προορισμο το PIZZO στα 100 χιλιομετρα .Διαδρομη με βουνα,ομορφα φυσικα τοπια και θεα στη θαλασσα από ψηλα.Μερη που διεσχισα ηταν η Scilla ονομα από την ελληνικη μυθολογια με ένα καστρο στα ψηλα και μια μεγαλη παραλια μπροστα της πολης,το Palmi με ιστορικο και αρχιτεκτονικο ενδιαφερον,το Ροσαρνο μια πολη με πολλα πορτοκαλια και μανταρινια παντου αλλα και κρασι παραγωγης τους,η Vibo valentia μια ακομη πολη με ομορφο ιστορικο κεντρο χτισμενη ψηλα και με θαλασσα στο κατω μερος,επειτα το Pizzo ένα ωραιο και ησυχο μερος οπου επελεξα να κανω και τη διανυκτερευση μου στην παραλια.Εστησα τη σκηνη μου πριν νυχτωσει και ετοιμασα το δειπνο μου με φαγητο που ειχα μαζι μου από το δρομο και τοπικη φημισμενη σοκολατα.Με εξαιρεση το τρενο που περναγε λιγο παραπανω ηταν ένα παραδεισενιο μερος..Κοιμηθηκα νωρις..νωρις..
Μερα 4..
Ξυπνησα στις 6.30 π.μ. και αφου χαζεψα το τοπιο στο ξημερωμα αποχαιρετησα το Pizzo και μια παπια που ηρθε να με καλοσωρισει σαν απροσμενος επισκεπτης και προετοιμαστηκα να συνεχισω.Ηταν 7.15π.μ. όταν ξαναβγηκα στο δρομο με προορισμο το χωριο Guardia Piemontese στα 110 χιλιομετρα.Αυτη τη φορα τεραστιες και ατελειωτες ευθειες.Σταματησα για το πρωινο μου σε τοπικο φουρνο στη Lamezzia Terme της Καλαβριας μια μεσαιωνικη πολη και συνεχισα προς την πολη Mortilla ξακουστη για το κοκκινο κρασι της,Compora San Giovanni,Amontea χτισμενη ψηλα,San Lucido και Paola με ομορφο παραλιακο δρομο και τη πλατεια del popolo οπου μετα απο λαθος μου ποδηλατουσα εκτος πορειας προς Ναπολι και ευτυχως με ενημερωσε ενας ντοπιος για τον επαναπροσδιορισμο της διαδρομης μου.Στη συνεχεια σκαρφαλωνοντας στη κορυφη του βουνου με θεα δασικο καταπρασινο δρομο καστανιες και πηγες με τρεχουμενο νερο κατεληξα σε ενα γραφικο χωριο Guardia Piemontense οπου αποφασισα και να διανυκτερευσω.Για ολους σχεδον στο χωριο τους φανηκα περιεργος,με πλησιαζαν να με καλωσορισουν αλλα και να βοηθησουν.Εκει καθως εκανα βολτες ειδα ένα παραδοσιακο εργαστηρι κλωστουφαντουργιας μπηκα μεσα να το δω και εκει μια από τις κοπελες η Παολα μου προτεινε πολύ φθηνο δωματιο σε διπλανο ξενοδοχειο.Σταθηκα τυχερος γιατι ηξερε αγγλικα λιγακι δυσκολο για Νοτια Ιταλια..Ετσι της ειπα ότι ενδιαφερομαι επικοινωνησε με τον ιδιοκτητη και τον περιμεναμε να ερθει.Μεχρι να ερθει μου μιλησε για την ιστορια του χωριου αλλα γελασαμε και λιγο με τις άλλες κοπελες εκει μιας και ειχαμε θεμα συνενοησης και προσπαθουσα με μεταφραστη.Ετσι μετα από λιγο ηρθε ο ιδιοκτητης με οδηγησε στο δωματιο που ηταν στο πανω πατωμα στη σοφιτα με πανεμορφη θεα.Ευχαριστησα τη Παολα της ειπα για το σκοπο του ταξιδιου μου εγραψε τη δικη της αφιερωση στο ημερολογιο μου και εφυγα για μπανιο και να ξεναγηθω στο γραφικο χωριουδακι.Στο ένα και μοναδικο εστιατοριο με υποδεχτηκαν και γελασα και λιγο γιατι δεν ειχε καμια απολυτως διαφορα με το χωριο μου όπως εβλεπαν ένα ξενο αλλα και όπως παρακολουθουσαν το δελτιο ειδησεων ολοι μαζι με τοση αφωσιωση.Εκει εφαγα 2 πιτσες που ηταν πεντανοστιμες μια κοκα κολα και ενα παγωτο και πηρα το δρομο της επιστροφη για σχετικη ξεκουραση.
Μερα 5..
Ξυπνησα ξεκουραστος και προετοιμασα τα πραγματα αναχωροντας γυρω στις 7.00π.μ. αυτή τη φορα.Διαδρομη 120 χιλιομετρων και καταληξη στο Policoro.Αφησα το κλειδι στα σκαλοπατια όπως ειχαμε συμφωνησει και ξεκινησα.Ντυθηκα με πιο πολλα ρουχα γιατι η διαδρομη ηταν ορεινη με πολύ πρασινο και μετα από καποια ανηφορικα τμηματα αρχισε η κατηφορα.Εκανα σταση στο δρομο για το καθιερωμενο πρωινο αυτή τη φορα με κρουασαν και ριπιενο γεμιστο.Η συνεχεια ηταν σε παρακλαδι του κεντρικου αυτοκινητοδρομου με ευθειες οσο βλεπει το ματι σου και με πολύ καλο καιρο.Περασα από San Marco Argentano,Spezzan Albanese και προς το τελος ηταν λιγο μπερδεμα μιας και υπηρχε ενας δρομος για ολους και μοναδικος.Επειτα παρα τις απεγνωσμενες προσπαθειες να βρω παραπλευρη οδο και πετωντας το ποδηλατο από τα διαχωριστικα επεφτα παλι σε αδιεξοδο.Με κατευθυνση προς Sibari καπως ετσι κυλησε η μερα και λιγο πριν το απογευμα χανω κατευθυνση και βρισκομαι σε αγροτικο δρομο οπου ενας αγροτης με οδηγησε ξανα στο κανονικο.Κοντα στην περιοχη Policoro αφου αρχισε να νυχτωνει εψαχνα να βρω καπου να κοιμηθω.Ετσι βρηκα ένα αγροτοσπιτο διπλα στο δρομο και μου επετρεψαν να βαλω τη σκηνη μου στο χωραφι.Εκει ηταν ο Λεοναρντο ο πατερας και ο Φαμπιτσιο ο γιος.Γνωριστηκαμε μου εφεραν και ένα μουσαμα να τοποθετησω τη σκηνη μου πανω και τους ενημερωσα για το σκοπο και το ταξιδι μου.Εστησα τη σκηνη μου πριν νυχτωσει,ετοιμασα φαγητο που ηταν χειροποιητα μακαρονια με σαλτσα και καποια φρουτα…Από νωρις ειχε πεσει η υγρασια αλλα η σκηνη ηταν ανταξια των προσδοκιων και αφου εστειλα καποιες ενημερωσεις στο τηλ επεσα για υπνο.
Μερα 6..
Το πρωι ξυπνησα στις 6.00π.μ. και αρχισα να μαζευω γιατι ειχα σκοπο να φτασω στο Μπαρι και χρειαζονταν 150 χιλιομετρα για αυτό.Ο σκυλος ξυπνησε το Λεοναρντο βγηκε εξω τον ευχαριστησα μου γεμισε τα δοχεια νερο αποχαιρετηθηκαμε και εφυγα.Η διαδρομη προς Pallagnello ηταν όχι και τοσο ομορφη…μονη θεα το διαχωριστικο του δρομου στα δεξια..Σταση για πρωινο και αγορα καποιων φρουτων.Συνεχισα κανοντας μονο ποδηλατο και χωρις πολλες στασεις προς Polignano βρηκα ένα ντοπιο παππου με ποδηλατο oπου ηθελε να με βοηθησει κοβωντας δρομο και ηταν πραγματικα ασταματητος.Με περασα μεσα απο μικρους αγροτικους δρομους και χωραφια και μετα απο μια ωρα ξαναβγηκαμε στο κεντρικο.Εκει που νομιζα οτι πλεον ο δρομος θα ηταν ιδανικος μια από τα ιδια ξανα.Αφου μου εξηγησαν ότι ενας και μοναδικος είναι ο δρομος ως το Μπαρι εκανα μονο υπομονη και ποδηλατο.Εκει βαφτισα και το ποδηλατο μου πατσαβουρα μιας και ρουφαγε τοσο γρηγορα τα χιλιομετρα..Γυρω στις 15.00μ.μ. ημουν στο Μπαρι.Τα εκδοτηρια στο λιμανι ηταν κλειστα και σειρα ειχε η διαμονη.Μετα από σχετικη ερευνα βρηκα ένα ξενοδοχειο στο κεντρο κοντα στο σταθμο του τρενου.Ανεβασα και το ποδηλατο στο δωματιο γιατι συμφωνα με το ξενοδοχο κλεβουν γενικως ευκολα..Απλωσα στο δωματιο σκηνη και υπνοσακο να στεγνωσουν από την υγρασια.Εκανα μπανιο και ετοιμαστηκα για περιπλανηση στο Μπαρι αλλα και για φαγητο.Ι στορικο κεντρο με πεζοδρομους μεγαλα κτιρια και αρχιτεκτονικη.Φαγητο στη πλατεια Luigi di Savoia που σημαινε 2 μεριδες αυθεντικες ιταλικες καρμποναρες.Επιστροφη και υπνος στις 12.00μ.μ. μιας και ειχε προηγηθει κουραστικη μερα..
Μερα 7..
Ξυπνημα και πρωινο στο ξενοδοχειο.Παραδοση δωματιου.Αφησα τα σακιδια στην υποδοχη και με το ποδηλατο ξεναγηθηκα στη πολη,πηγαστο λιμανι και εβγαλα το εισητηριο που ηταν προς Πατρα στις 19.30μ.μ.Πηγα για καφε και φαγητο επεστρεψα να φορτωσω τα πραγματα και πηγα προς λιμανι μιας και στις 17.00μ.μ. ηταν η ωρα επιβιβασης.Θεση στο καναπε,υπνοσακος σε ετοιμοτητα,φαγητο μακαροναδα,επειτα μπυρα για αποκατασταση στο σαλονι και υπνος.
Μερα 8..
Ξυπνησα γυρω στις 7.00π.μ. εφαγα πρωινο με φρυγανιες και μελι που ειχα στις αποσκευες μου ενημερωθηκα ότι 12.30μ.μ. θα φταναμε στο λιμανι της Πατρας.Ποδηλατο στους δρομους της Πατρας,ενημερωση σε ανθρωπους και συλλογικοτητες.Εκει επισης με περιμενε ο φιλος Σπυρος οπου με φιλοξενησε και με ξεναγησε στην Πατρα,μοιραστηκαμε ιστοριες μας και ετσι περασε και αυτή η μερα..
ΜΕΡΑ9..
Αφυπνιση στις 8.00π.μ.Πρωινο σε φουρνο κοντα στο σπιτι.Ευχαριστησα και χαιρετησα το Σπυρο και ξεκινησα στις 9.15π.μ. για το τελευταιο κομματι της διαδρομης προς Μεσολογγι.Ειχε ηλιολουστη μερα αλλα με δυνατο βορια οπου με δυσκολεψε λιγο διασχιζοντας τη γεφυρα Ριου-Αντιριου.Πλεον γνωριμος δρομος και κοντα στον προορισμο μου.Σταση στη γεφυρα Ευηνου για φαγητο.Στις 12.30μ.μ. εφτασα στην πυλη και εισοδο της πολης οπου με υποδεχτηκε ο Πανος και δωσαμε ραντεβου σε στεκι με ολους τους φιλους που με υποδεχτηκαν με χαρα μεχρι αργα το βραδυ…
Ετσι με το μικρο αυτο ταξιδι μου βγηκα για λιγο απο τη ζωνη ασφαλειας ενιωσα για λιγο ελευθερος,εζησα στιγμες,μοιραστηκα εμπειριες με ντοπιους και ενιωσα την καλοσυνη τους,διεδωσα το σκοπο του ταξιδιου μου «ποδηλατωντας για αλληλεγγυη στη Μεσογειο θαλασσα και οτι κανενας ανθρωπος στην γη δεν ειναι λαθραιος»Ευελπιστω να εμπνευσω και αλλους ανθρωπους να ταξιδευουν ξεπερωνωντας τους φοβους τους και να κανουν αυτο που τους κανει ευτυχισμενους ακολουθωντας το δρομο της καρδιας τους.
Πηγή: agrinionews.gr
