Συμμετέχοντας στο Bike Odyssey θα έχετε την ευκαιρία να συναντήσετε μερικά από τα πιο όμορφα δάση της Ελλάδας. Σας παρουσιάζουμε τα κυριότερα:
ΚΟΖΙΑΚΑΣ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΔΑΣΟΣ ΠΕΡΤΟΥΛΙΟΥ)
Το Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου Τρικάλων είναι δημόσιο δάσος, που ανήκει κατά κυριότητα στο Ελληνικό Κράτος. Βρίσκεται στην Κεντρική Πίνδο και εκτείνεται μεταξύ των ορεινών όγκων «Κόζιακα» και «Μπουντούρα». Το υπερθαλάσσιο ύψος του δάσους κυμαίνεται από 1.100-1.700 μ. περίπου. Η έκτασή του ανέρχεται σε 3.296,59 Ηa, με δασοσκεπής ή μερικώς δασοσκεπής εκτάσεις (ελάτη, πεύκη κλπ), γυμνές ή άγονες εκτάσεις εντός του δάσους, ορεινούς βοσκοτόπους, πεδινούς λιβαδότοπους και άλλα.
Για την ορθή διαχείρισή του, το δάσος έχει διαιρεθεί σε 9 ορεογραφικές μονάδες (Μπράικο, Βαθύ, Κορομηλιά, Γκαλντερίμι, Λύξα, Κόζιακα, Βίγγα, Λιοπέικα και Γκλαπάτσα). Για την προστασία του δάσους λαμβάνονται δασοκομικά και διαχειριστικά μέτρα ενώ πρωταρχικό σκοπό αποτελεί η διατήρηση της αειφορίας των καρπώσεων και των προσόδων του δάσους.
Στο Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου λειτουργεί χιονοδρομικό κέντρο με πίστα 1.100 μέτρων με κλίσεις μέτριας δυσκολίας και αναβατήρα μεγάλης δυναμικότητας (μεταφορά 172 ατόμων σε 13 λεπτά). Η λειτουργία του γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις να είναι ελάχιστες και η συμβολή του στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής να είναι ιδιαίτερα σημαντική.
ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΣ
Ο Τυμφρηστός ή Βελούχι είναι βουνό της Στερεάς Ελλάδας. Έχει υψόμετρο 2.315 μέτρα και καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα των νομών Ευρυτανίας και Φθιώτιδας. Περικλείεται στα βόρεια από τα Άγραφα, και στα νότια από τα Βαρδούσια και την Καλιακούδα. Ανατολικά του βρίσκεται ο κάμπος του Σπερχειού. Καλύπτεται από πυκνά δάση και είναι ελατοσκέπαστος στο μεγαλύτερο μέρος του. Στις πλαγιές του είναι κτισμένο το Καρπενήσι. Από αυτόν πηγάζουν οι ποταμοί Σπερχειός και Καρπενησιώτης. Κοντά στις κορυφές του σχηματίζεται Αλπική λίμνη.
Στην αρχαιότητα το βουνό ονομαζόταν Τυμφρηστός ή Τεφραστός ή Τυφρηστός. Σύμφωνα με μία εκδοχή η ονομασία του οφείλεται σε ομώνυμο μυθικό πρόσωπο. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, που υποστηρίζεται περισσότερο από τις παραλλαγές Τεφραστός ή Τυφρηστός, η ονομασία προέρχεται από την λέξη τέφρα, επειδή ο γυμνός όγκος του βουνού έχει το χρώμα της τέφρας. Η ονομασία Βελούχι λέγεται ότι εμφανίστηκε την μεσαιωνική περίοδο. Συναντάται για πρώτη φορά σε γραπτό κείμενο το 1453. Υπάρχει και η θεωρία της σλάβικης προέλευσης από το “λευκό βουνό” η οποία μάλλον πρόκειται για παρετυμολογία που δεν βρίσκει απήχηση σε άλλες τοποθεσίες ψηλών βουνών στα Βαλκάνια. Εξάλλου δεν μαρτυρούνται σλαβόφωνες ομάδες στην Ευρυτανία.
ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΟΞΙΑ
Το δάσος αποτελεί κομμάτι του βουνού Γραμμένη Οξιά, το οποίο πρόκειται για έναν εκτεταμένο ορεινό όγκο στα σύνορα των νομών Αιτωλοακαρνανίας, Φθιώτιδας και Ευρυτανίας, ο οποίος περιβάλλεται από τους «γίγαντες» Βαρδούσια και Γκιώνα στα νοτιοανατολικά, Βελούχι (Τυμφρηστό) στα βόρεια και Καλιακούδα στα δυτικά.
Το βουνό πήρε το όνομά του από το δέντρο Οξιά που κυριαρχεί εκεί. Μάλιστα το δάσος με οξιές που φιλοξενείται στις πλαγιές του αποτελεί το νοτιότερο δάσος οξιάς στην Ευρώπη.
Η ψηλότερη κορυφή του, η Σαράνταινα, έχει υψόμετρο 1923 μ. Είναι εκτεθειμένη στα βόρεια ρεύματα που κατεβαίνουν από το Βελούχι και θεωρείται από τα πιο κρύα μέρη στην Ελλάδα. Ο παγωμένος αέρας δε σταματάει ποτέ να φυσάει και η πυκνή ομίχλη είναι ο πιο συνηθισμένος επισκέπτης της.
Λέγεται πως το όνομά της το πήρε όταν στις παγωμένες πλαγιές της σαράντα άτομα που γύριζαν από ένα γάμο πέθαναν από το κρύο.
Σε υψόμετρο 1740 μ. βρίσκεται το ορειβατικό καταφύγιο της Οξιάς.
ΜΟΡΑΒΑ (ΚΑΣΤΑΝΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ)
Η Καστανιά είναι ένα χωριό που πολλές φορές αποτέλεσε αφετηρία ή και κατάληξη των ορεινών μας διαδρομών. Στην είσοδο της κοιλάδας του Ασπροποτάμου, κάτω ακριβώς από τον ορεινό όγκο της Μοράβας, δεν έχει παρά να υπερηφανεύεται για ένα από τα ομορφότερα δάση της χώρας μας. Είναι αυτό που ξεκινά πάνω ακριβώς από τα τελευταία σπίτια του χωριού και σκεπάζει τις πλαγιές της Μοράβας. Κατάφυτο με έλατα και οξιές ψηλά μέχρι τις κορυφές, φαίνεται σκούρο πράσινο, σχεδόν μαύρο από μακριά. Είναι βιότοπος της αρκούδας και άλλων μεγάλων θηλαστικών όπως το ζαρκάδι.
ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ (ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΠΙΝΔΟΥ)
Τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα τον έχουμε παρουσιάσει ξανά σε χωριστό άρθρο αλλά ένα τέτοι στολίδι δεν θα μπορούσαμε να μην το συμπεριλάβουμε και σε αυτό το άρθρο. Σας υπενθυμίζουμε περιληπτικά κάποια στοιχεία για αυτόν:
Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, γνωστός και ως Βάλια Κάλντα βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσπρόσιτη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου στα όρια μεταξύ των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων. Η συνολική του έκταση φτάνει τα 68.990 στρέμματα.
Ο δρυμός περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα και του Αρκουδορέματος καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι. Χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την ποικιλία μορφολογικών αντιθέσεων με απότομους γκρεμούς και ορμητικούς χειμάρρους, καθώς και πυκνά δάση.
Το πάρκο βρίσκεται στα σύνορα του Νομού Γρεβενών με τον Νομό Ιωαννίνων, βόρεια της πόλης του Μετσόβου και περιφερειακά βρίσκονται τα χωριά Βωβούσα, Περιβόλι, Κρανιά Γρεβενών και Μηλέα Γρεβενών. Δεν υπάρχουν οικισμοί εντός των ορίων της προστατευόμενης περιοχής. Ο πυρήνας του Δρυμού καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της κοιλάδας της Βάλια Κάλντα («ζεστή κοιλάδα» στα Βλάχικα) και τις πλαγιές των γύρω κορυφών. Αυτές οι κορυφές, μέρος της οροσειράς Λύγκος, σχηματίζουν ένα πέταλο γύρω από την κοιλάδα, αφήνοντας ένα άνοιγμα προς τη Δύση. Αρκετές κορυφές φτάνουν σε υψόμετρο πάνω από 2000 μέτρα. Μεταξύ αυτών βρίσκονται οι κορυφές Αυγό (2.177 μ.), Κακοπλεύρι (2.160 μ.), Φλέγγα (2.159 μ.), Τρία σύνορα (2.050 μ.), Αυτιά (2.082 μ.) και Σαλατούρα (2.019 μ.).
Στο δρυμό ανήκουν και τα δύο μικρά ορεινά ρέματα, ο Σαλατούρας και το Ζεστό ρέμα, που ενώνονται με το Αρκουδόρεμα, τον ορμητικό παραπόταμο του Αώου.
Ο Δρυμός περιλαμβάνει συνολικά 68.990 στρέμματα από τα οποία 33.490 ανήκουν στον πυρήνα και 35.500 στη ζώνη προστασίας.
Αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους και παρθένους δρυμούς. Είναι από τους τελευταίους βιότοπους της καφετιάς αρκούδας, του αγριόγατου και του αγριόγιδου, καθώς και χώρος όπου καταφεύγουν να ξεχειμωνιάσουν τα πιο σημαντικά είδη της ελληνικής πανίδας. Κάθε χρόνο δεκάδες περιηγητές επισκέπτονται την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα ώστε να θαυμάσουν τα μοναδικά και αξέχαστα τοπία της.
