Η πορεία μας προς το εφικτό συνεχίζεται με αγώνες c1. Διπλή έξοδος προς Μινσκ και Μόσχα αντιστοίχως. Στάδιο 250 μέτρων το πρώτο και 333 μέτρων το δεύτερο. Μεγάλη συμμέτοχη, υψηλό το επίπεδο, το οποίο διανθίσαμε κι εμείς με την παρουσία μας, αφού από αγώνα σε αγώνα την κάναμε πιο αισθητή.
Πρώτος σταθμός, αυτός της εξόδου στο Μινσκ. Προσωπικά, μπορώ ανεπιφύλακτα να πω ότι η 5η θέση που πέτυχα στο σπριντ ήταν μια ξεχωριστή νίκη για μένα, καθώς απέκλεισα αθλητές στην κόντρα που είχαν καλύτερο χρόνο από εμένα. Για παράδειγμα, εγώ με χρόνο 10 δευτερόλεπτα έτρεξα με αθλητή που έφερε χρόνο 9,7 δευτερόλεπτα. Παρόλα αυτά, βήμα βήμα κατάφερα να πλασαριστώ στην 5η θέση από 48 αθλητές. Επίσης, στο ίδιο στάδιο στο ομαδικό πετύχαμε 4η νίκη παρά τα λάθη μας. Με κεκτημένη, λοιπόν, ταχύτητα περάσαμε στη Μόσχα σε ένα απαιτητικό στάδιο 333 μέτρων. Ξεκινήσαμε με ένα πανελλήνιο ρεκόρ στο ομαδικό, αφού κάναμε τον καλύτερο χρόνο που έχει γίνει ποτέ στη συγκεκριμένη πίστα για την ελληνική ομάδα. Συγκεκριμένα, το χρονόμετρο έγραψε 1.0:2 δευτερόλεπτα και 7η θέση από 15 ομάδες. Η συνέχεια, επίσης εντυπωσιακή, αφού στο σπριντ με ιστορικές συναντήσεις κατάφερα πάλι να κατακτήσω την 5η θέση.
Όλα τα παραπάνω αισιόδοξα αποτελέσματα λειτουργούν και φορτίζουν θετικά την ψυχολογία μας. Όλα αυτά βεβαία είναι τα ευχάριστα και το λέω αυτό γιατί γυρίζοντας στην Ελλάδα, και ενώ το πρόγραμμα μας έπρεπε να συνεχιστεί στη Γερμανία, δεν έγινε κάτι τέτοιο γιατί η χώρα μας σε αυτή την οικονομική δίνη που έχει περιέλθει μας παρασύρει κι εμάς και δεν ξέρουμε τι ξημερώνει. Αυτό το αναφέρω σαν παράπονο αλλά είμαι υποχρεωμένος να το αποδεχτώ, αφού αυτές οι καταστάσεις έχουν πάντα παράπλευρες απώλειες. Εύχομαι να βελτιωθούν τα πράγματα, γιατί τα όνειρα μας δεν πρέπει να μείνουν όνειρα. Θέλω να πιστεύω όμως, επειδή είμαι και φύσει αισιόδοξος, ότι τελικά θα γίνει το παραπάνω βήμα που χρειαζόμαστε, άρα πάλι θα επικαλεστούμε το αρχαίο ρητό. Όσο ζω ελπίζω λοιπόν!
Πηγή : sela.gr
