Ο υπεύθυνος του ποδηλατικού τμήματος και αθλητής Γιώργος Φωκάς ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της οργάνωσης συνεργάζεται στο τομέα της ενημέρωσης των αθλητών και της εκπαίδευσης σε σχέση με το ντόπινγκ.
Συνέντευξη στο Γιάννη Παπαδόπουλο Φώτο: Νίκος Φρόνιμος
Πότε ξεκίνησε η ομάδα ; Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιτυχίες της ομάδας?
Το τμήμα ιδρύθηκε το 1928 και γρήγορα διακρίθηκε με την δεύτερη θέση του Λεωνίδα Ρογκάκου πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στελέχη που ξεχώρισαν και οδήγησαν το τμήμα στους τίτλους ήταν οι Ακριβόπουλος, Σταματάκης, Ραφτόπουλος και Τσαφαντάκης.
Μετά το τέλος του πολέμου το τμήμα επανιδρύεται το 1948 και για μια 20ετία φτιάχνεται μια αυτοκρατορία στην ποδηλασία δρόμου η οποία κατακτά 18/20 πρωταθλήματα!
Ο πρώτος τίτλος ήρθε το 1951 όταν κατακτήθηκε το ομαδικό δρόμου από τους Καλέργη, Παγάνη, Σταυρακάκη, Πουλόπουλο, Γεωργόπουλο, Βασιλείου, Λάβδα, Ρογκάκο και Καψάλα.
Άλλες σημαντικές στιγμές στα πρώτα χρόνια του τμήματος είναι: η πρώτη θέση του θέση του Γιώργου Ακριβόπουλου σε πίστα και δημόσια οδό το 1954 , η 4 θέση των Τσαφαντάκη και Νταουνασάκης στους Μεσογειακούς της Βυρρητού και το 1956 η κατάκτηση του τρέμπλ με το τμήμα να τερματίζει πρώτο στην γενική κατάταξη, την πίστα και την δημοσία οδό.
Τις επόμενες δεκαετίες το τμήμα συνέχισε να πρωταγωνιστεί και να προσθέτει διακρίσεις και επιτυχίες στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Από τα αξιοσημείωτα είναι ότι από το από το 1978 έως το 1986 ο Παναθηναϊκός ευτύχησε να έχει στις τάξεις του τον Ηλία Κελεσίδη, έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποδηλάτες.
Την δεκαετία του 1990 η πορεία του τμήματος ήταν αντίθετη σε σχέση με αυτό που μας είχε συνηθίσει (δηλ. να πρωταγωνιστεί) μέχρι τότε κυρίως λόγω των οικονομικών προβλημάτων που ταλαιπωρούσαν τον ερασιτέχνη.
Μοναδική διάκριση ήταν η πρώτη θέση στο πρωτάθλημα της δημοσίας οδού το 1997 από τους Μανιάτη και Κατσέλη οι οποίοι κατέκτησαν συνολικά 8 τίτλους σε 14 χρόνια!
Γιατί τα περασμένα χρόνια η ομάδα ήταν ανύπαρκτη στους αγώνες; Τι άλλαξε;
Λόγω κάποιων οικονομικών δυσκολιών και μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες των αθλητών η ομάδα, πολλοί αθλητές αναγκάστηκαν να αποχωρίσουν ζητώντας μεταγραφή σε κάποια άλλη. Με την πάροδο του χρόνου, ξεκινώντας με πρώτο στόχο την αναδιοργάνωση του τμήματος, πολλά προβλήματα εξαλείφτηκαν, , βρέθηκαν πολλοί νέοι αθλητές που θέλησαν να έρθουν στον Παναθηναϊκό και κάποιοι αθλητές από αυτούς που είχαν φύγει επανήλθαν. Με την βοήθεια των νέων χορηγών μας, άρχισε να γίνεται πολύ καλύτερη η κατάσταση από πολλές απόψεις.
Πόσα μέλη αριθμεί η ομάδα; Πως γίνεται κανείς μέλος της ομάδας;
Αυτή την στιγμή είμαστε 52 αθλητές, σχεδόν όλων των κατηγοριών. Έχουμε την ιδιαίτερη χαρά από φέτος να έχουμε και γυναικείο τμήμα, το οποίο αν και ξεκίνησε από πέρυσι, φέτος ενισχύθηκε πάρα πολύ.
Επίσης έχουμε αθλητές στις κατηγορίες Μίνι Μικρά και Μεγάλα καθώς και στην κατηγορία Παμπαίδων και Παίδων. Οι μικρές κατηγορίες είναι αυτές που θα δώσουμε ιδιαίτερη σημασία διότι οφείλουμε να προωθήσουμε προς το καλύτερο τα μικρά παιδιά που τους ανήκει το μέλλον του αθλήματος.
Από κει και πέρα, όποιος θέλει να λαμβάνει επίσημα μέρος σε αγώνες με τα χρώματα της ομάδας μας, δεν έχει παρά να προσκομίσει κάποια έγγραφα-δικαιολογητικά τα οποία παραδίδονται στην Ομοσπονδία, η οποία είναι και αρμόδια για την έκδοση του δελτίου αθλητικής δραστηριότητας.
Πως βλέπετε το μέλλον στην αθλητική ποδηλασία? Υπάρχει ανάπτυξη? Η οικονομική κρίση βοηθάει?
Πιστεύω πως υπάρχει μέλλον για την αγωνιστική ποδηλασία αλλά και την χομπίστικη.
Στην αγωνιστική ποδηλασία σίγουρα απαιτείται πολύ παραπάνω χρόνος, παραπάνω έξοδα λόγω εξοπλισμού και σίγουρα κάποιες «θυσίες» όταν υπάρχουν μεγάλοι στόχοι.
Υπάρχουν όμως πολλά θετικά παραδείγματα με όλες αυτές τις ομάδες που έχουν γίνει τα τελευταία περίπου δύο χρόνια, χρησιμοποιώντας το ποδήλατο ως χόμπι. Άτομα όλων των ηλικιών άντρες και γυναίκες έχουν κάνει γκρουπάκια και κυρίως μέσω ίντερνετ ορίζουν ραντεβού, διανύοντας αμέτρητα χιλιόμετρα πολλές φορές, ακόμη και τα βράδια με φωτάκια και φωσφορούχα γιλέκα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει νομίζω σε όλες τις επαρχίες.
Αυτό που πρόσεξα με την οικονομική κρίση σε ότι αφορά το ποδήλατο είναι ότι, αρκετός κόσμος για διάφορους οικονομικούς λόγους, όπως π.χ. η αύξηση της τιμής των καυσίμων, κατέφυγε είτε στο «ξεσκόνισμα» του ποδηλάτου που είχε αφήσει στην άκρη εδώ και καιρό, είτε στην αγορά κάποιου καινούργιου. Δεν είναι ανάγκη να καταλήγουμε όμως στην χρήση του ποδηλάτου, προκειμένου να μειωθούν τα έξοδα μας μόνο, δεν το θεωρώ κακή επιλογή, ίσα ίσα που είναι έξυπνη. Θα πρέπει ο καθένας μας όμως να καταλάβει τα οφέλη του πάνω στην υγεία μας και παράλληλα να προωθηθεί το άθλημα είτε αγωνιστικά είτε ως χόμπι.
Υπάρχει οικονομική στήριξη στην ομάδα; Έχει σχέση το ποδηλατικό τμήμα με το σύλλογο;
Παρά τις αντίξοες συνθήκες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός , προσπαθεί να βοηθήσει όσο μπορεί τους αθλητές, με οποιοδήποτε μέσο.
Το ποδηλατικό τμήμα ανήκει στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό οπότε και ελέγχεται από το Δ.Σ. του.
Αν ένας αθλητής σας πιαστεί ντοπαρισμένος τι θα κάνατε?
Δύσκολη ερώτηση… Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα δεν συνάντησα κανένα κρούσμα στους αθλητές της ομάδας μου, αλλά σε περίπτωση που συνέβαινε θα βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη θέση και πιστεύω το ίδιο για τον εκάστοτε υπεύθυνο, αλλά προσωπικά θα το αντιμετώπιζα με όσο καλύτερο και ψύχραιμο τρόπο γίνεται.
Νομίζω ότι το πρώτο βήμα που θα έκανα, είναι μία κουβέντα καθαρά προσωπική με τον-ην εμπλεκόμενο-η αθλητή-τρια προκειμένου να μου εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σε χρήση αναβολικών ουσιών. Δεν είναι μόνο ότι μπλέκει σε προβλήματα υγείας που είναι και το σοβαρότερο, αλλά και μετέπειτα που θα κλιθεί να απολογηθεί για την πράξη του ενώπιον δικαστηρίου, μιας ψυχοφθόρας διαδικασίας. Επειδή πιστεύω όμως ότι όλοι αξίζουν μία δεύτερη ευκαιρία, θα του-ης ζητούσα να παραμείνει στην ομάδα με το σκεπτικό ότι δεν θα επαναληφθεί το συγκεκριμένο και να συνεχίσει τους αγώνες κατόπιν της λήξης του προβλεπόμενου αποκλεισμού . Αν ήταν κάποιος που είχε δώσει δικαίωμα στο παρελθόν, τότε είμαι σίγουρος πως ένας υπότροπος δεν θα χωρούσε στην ομάδα του Παναθηναϊκού.
Στην συνέχεια θα φρόντιζα να μάθω(εφόσον γινόταν) ποιος είναι η «αιτία του κακού», ο παράνομος προμηθευτής. Το να προστατεύσω άλλους αθλητές εφόσον περνάει από το χέρι μου, το θεωρώ υποχρέωσή μου μετά από ένα περιστατικό.
Κάνουμε ποδήλατο γιατί μας προσφέρει πολλά και κρατάμε «καθαρούς» τους αθλητές.
Τόσα χρόνια στο χώρο του αθλητισμού έχετε εντοπίσει κάποιο «ύποπτο» περιστατικό; Απ’οσο έχει υποπέσει στην αντίληψη σας έχει γίνει ποτέ έλεγχος ντόπινγκ σε αγώνες;
Δεν θα ήθελα να βγάλω κάποιο συμπέρασμα για το αν κάποιος αθλητής ή αθλήτρια λόγω της καλής επίδοσης σε κάποιο-οιους αγώνες έχει κερδίσει, λόγω χρήσης παράνομων ουσιών. Για αυτό είναι μόνο αρμόδιο το αντιντόπινγκ-κοντρόλ, το οποίο πολύ δυστυχώς έχει εξαφανιστεί εδώ και χρόνια σε πολύ σημαντικές διοργανώσεις για την χώρα μας. Έχει γίνει μπροστά μου έλεγχος και συγκεκριμένα το 2008, σε ένα Τοπικό Πρωτάθλημα Ατομικής Χρονομέτρησης κατηγορίας αντρών. Βέβαια δεν έμαθα ποτέ αν υπήρξε κάποιος θετικός ή όχι, όπως επίσης ουδέποτε ξανά πέτυχα κάποιον άλλο έλεγχο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει γίνει κιόλας. Προσωπικά δεν μου έχουν κάνει ποτέ!
