Τραυματισμοί κατά την ποδηλασία

Το  άθλημα της ποδηλασίας  χωρίζεται  στην  Αγωνιστική  Ποδηλασία  και στη Μη Αγωνιστική  ή Ψυχαγωγική Ποδηλασία  (γίνεται για  διασκέδαση και αναψυχή).

Στην  Αγωνιστική Ποδηλασια οι τραυματισμοί  και ο αντίκτυπος  από  αυτούς είναι μεγαλύτερος απ’ότι στη Μη Αγωνιστική Ποδηλασία.

Στην  πρώτη έχουμε τις υψηλές επιδόσεις και τις επιπτώσεις από αυτές(προπόνηση ,καταπόνηση κλπ).Στη δεύτερη έχουμε τη χρήση του ποδηλάτου στο δρομο ή το βουνό και οι τραυματισμοί που καταγράφονται είναι πιο ήπιοι και με καλύτερη πρόγνωση.

Πρέπει να  αναφέρουμε,ότι μεγάλη σημασία έχει για οποιονδήποτε αναμειχθεί με την αποκατάσταση  η γνώση της’’Εμβιομηχανικής του αθλήματος’’ ,καθώς και ο τρόπος  που αφορά τον τραυματισμό.Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει κάτι απλό όπως(κάποια αλλαγή στο ποδήλατο ,ύψος σέλας,θέση παπουτσιού κλπ.)  και η αιτία να αλλάξει άμεσα,οπότε το πρόβλημα λύνεται σωστά και γρήγορα.

Σύμφωνα με μελέτες στη Ψυχαγωγική Ποδηλασία  η στατιστική για τους τραυματισμούς δεν είναι κατατοπιστική.Τα ποσοστά των ΗΠΑ για παράδειγμα είναι 85-100 εκατομήρια ποδηλάτες.Κάθε χρόνο καταγράφονται 540000—600000 ατυχήματα  στα νοσοκομεία και στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.Από αυτ’ο το νούμερο 67000—70000 ποδηλάτες έχουν τραύματα  στο κεφάλι  και 600-1000 πεθαίνουν.

Πλήθος ορθοπεδικών  τραυματισμών προκαλούνται με μεγάλη ταχύτητα.Μεγάλη ανησυχία φέρουν οι τραυματισμοί στο κεφάλι.Αποτέλεσμα αυτών των τραυματισμών είναι η υποχρεωτική χρήση του κράνους,όπως πχ στο Γύρο της Γαλλίας,στην Αυσραλία που η νομοθεσία επιβάλει βαριά πρόστιμα.

Παρά τη νομοθεσία και τις εκστρατίες προώθησης της ευαισθητοποίησης των ποδηλατών για χρήση κράνους οι οξείς τραυματισμοί στην ποδηλασία θα είναι πάντα μια μεγάλη ανησυχία για τους χρήστες ποδηλατου.

ΧΡΟΝΙΟΙ    ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ

Πολλές μελέτες υπογραμμίζουν τον Αυχένα και την Πλάτη ως τις πιο κύριες πηγές τραυματισμών υπέρχρησης.

Ο Wilber και η ομάδα του,αναφέρουν ,ότι μετά από 6-8 ημέρες σε ποδηλατικό γύρο Αναψυχής(Μη Αγωνιστικό) το 54,9% των γυναικών και το 44,2% των αντρών παρουσιάζουν πόνο στον  Αυχένα για ιατρική παρακολούθηση(περίθαλψη) ,ενώ το 30% των αντρών και των γυναικών πόνο στην πλάτη.Ο Patterson και η ομάδα του στην έρευνά τους αναφέρουν το φαινόμενο «Πάρεση του ποδηλάτη—πάρεση μέσου και ωλενίου νεύρου» μετα από μία βόλτα 600 χιλ.

Ο Wilber και η ομάδα του βρήκαν ,ότι το 85%  των ποδηλατών υποφέρουν από έναν ή περισσότερους τραυματισμούς λόγω υπέρχρησης:48.8% πρόβλημα στον αυχένα,41,7% πρόβλημα στο γόνατο,36.1% στη βουβωνική χώρα και τους γλουτούς,31,1% στα χέρια και 30,3% πρόβλημα στην πλάτη.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ (ΥΠΕΡΧΡΗΣΗ)

Όταν ένας ποδηλάτης παρουσιάσει έναν τραυματισμό λόγω υπέρχησης,ο κλινικός γιατρός ,καθώς και ο φυσικοθεραπευτής πρέπει να  είναι γνώστες των παρακάτω:

*ανατομική ευθυγράμμισση του αθλητή-εργονομία

*μυοσκελετικές λειτουργίες

*στήσιμο ποδηλάτου—εργονομία ποδηλάτου.

ΕΙΔΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ

ΓΟΝΑΤΟ

Κατά  το άθλημα της ποδηλασίας για μία ώρα το γόνατο κάνει ως και 5.000 σροφές περίπου.Το παραμικρό λάθος μπορεί να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στο γόνατο όπως:Επιγονατιδομηριαίο σύνδρομο,Χονδρομαλάκυνση,φλεγμονή στον επιγονατιδικό τένοντα,σ΄θνδρομο Λαγονοκνημιαίας ταινίας,τενοντίτιδα οπισθίων μηριαίων .

ΑΥΧΕΝΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ

Ο πόνος στην αυνενική περιοχή συνδέεται με την παρατεταμένη θέση που έχουν οι ποδηλάτες σε έκταση.Αυτό μπορεί να δημιουργήσει  κόπωση των μυών και οποιαδήποτε παρατεταμένη θέση μπορεί να δημιουργήσει τάση σε αρθρώσεις και συνδέσμους και αυτό με τη σειρά του αλλαγές στην αρθροκινηματική της αυχενικής περιοχής.

Παρόμοιο μηχανισμό τραυματισμού με τον αυχένα παρατηρείται και στην πλάτη (θώρακα και οσφή).¨Εχουμε παρατεταμένη κάμψη,μυική κόπωση,επιβάρυνση στους συνδέσμους και παρατεταμένη συμπίεση των μεσοσπονδύλιων δίσκων με απότέλεσμα συνεχής πόνος στην πλάτη.

Οι επαγγελματίες ποδηλάτες  με μεγάλο όγκο προπόνησης,συχνά υποφέρουν από πόνους στην αυχενική,θωρακική,οσφυική μοίρα της σπονδηλικής στήλης,λόγω της παρατεταμένης κάμψης του κορμού.Ο φυσικοθεραπευτής θα πρέπει να διασφαλίσει και να βοηθήσει κάθε άρθρωση κάθε μυική ομάδα, έτσι ώστε ο ποδηλάτης να επανέρθει σταδιακά  στον κανονικό ρυθμό προπόνησης.

ΙΣΧΙΟ

Το ισχίο παραμένει σε κάμψη με αποτέλεσμα να δημιουργεί σφίξιμο στο λαγονοψοίτη,στους προσαγωγούς,θυλακίτιδα στο τροχαντήρα του ισχίου.

Οι ποδηλάτες παρουσιάζουν προβληματα ουροποιητικού συστήματος,όπως στυτική δυσλειτουργία και υπογονιμότητα.Γεννητική νευροπάθεια είναι η πιο συνηθησμένη μορφή από τη συμπίεση του γεννητικού νεύρου κατά το ηβικό οστό.Στατιστικά  κυμαίνονται από 50%–91% των ποδηλατών.Μια αλλαγή σε μια σέλα με αυξημένο πλάτος,μεταβάλοντας την κλίση της σέλας και με τη χρήση σόρτς ποδηλασίας μπορεί να ανακουφίσει από την πίεση.