Το Freeday σήμερα είναι μία από τις πιο γνωστές συγκεντρώσεις ποδηλατών στην πρωτεύουσα. Οι ποδηλατοπορείες της Παρασκευής έχουν εδώ και καιρό καθιερωθεί με πλήθος ποδηλάτων να συγκεντρώνονται στην πλατεία του Θησείου και να ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας. Μία κίνηση που αξίζει να επικροτηθεί καθώς έχει καταφέρει να σηκώσει τον κόσμο από τον καναπέ και να τον κάνει να αφήσει το αμάξι.
Το Freeday δίνει σίγουρα μία άλλη πνοή στην καθημερινότητα της πόλης υπάρχουν μάλλον όμως και κάποια μελανά σημεία…
Ο ίδιος πρόσφατα βρέθηκα σε μία από τις εξορμήσεις και παρατήρησα κάποια μάλλον δυσάρεστα σημεία της ποδηλατοβόλτας. Είχε τύχει να ακούσω και παλιότερα παράπονα για άσχημη συμπεριφορά ποδηλατών που συμμετέχουν στο Freeday εναντίον οδηγών διερχόμενων οχημάτων. Αυτή τη φορά έγινα ο ίδιος μάρτυρας μίας τέτοιας συμπεριφορά όταν οδηγός που κινούνταν κανονικά σε δρόμο απ’ όπου περνούσαν οι ποδηλάτες ήρθε αντιμέτωπος με ποδηλάτες οι οποίοι του επιτέθηκαν σε σημείο τραμπουκισμού. Η πολύ άσχημη φραστική επίθεση μάλιστα λίγο έλειψε από το να εξελιχθεί σε ένα πιο βίαιο επεισόδιο.
Έχοντας περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου ποδηλατώντας στην πόλη, πολλές ήταν οι φορές που έπρεπε να υπερασπιστώ το δικαίωμά μου να ποδηλατώ με ασφάλεια. Οι οδηγοί οχημάτων σίγουρα δεν φημίζονται για την καλή οδηγική τους συμπεριφορά και οι συστάσεις για επιπλέον προσοχή στους ποδηλάτες επιβάλλεται να γινονται. Είναι κρίμα λοιπόν, την συμπεριφορά που ως ποδηλάτες κατακρίνουμε να την υιοθετούμε όταν μας συμφέρει. Το γεγονός πως σε μία βόλτα όπως το Freeday είμαστε πλειονότητα δεν μας επιτρέπει να τραμπουκίζουμε τους άλλους ούτε και να εμποδίζουμε την διέλευση τους από κοινόχρηστα σημεία. Ο δρόμος φτάνει για όλους αρκεί να υπάρχει αλληλοσεβασμός! Το δικό μας δικαίωμα να ποδηλατούμε ελεύθερα δεν καταργεί το δικαίωμα των υπολοίπων να κυκλοφορούνε στους δρόμους της πόλης.
Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, η βία γεννάει βία και μία έστω μικρή μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Ένας επιπλέον λόγος για να είμαστε πιο πολιτισμένοι στις αντιδράσεις μας είναι ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε την αντίδραση και τον ψυχισμό της «άλλης» πλευράς.
Σίγουρα η ποδηλατική κοινότητα στο σύνολό της δεν συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο καλό είναι όμως ακόμη και αυτές τις εξαιρέσεις να τις επισημαίνουμε ώστε να βελτιωνόμαστε πρώτα οι ίδιοι.
Χρήστος Μακρυγιάννης
3 Σχόλια στο Freeday- Από το ένα άκρο στο άλλο …