“”””
Προσωρινά «αξιοθέατο» ο ποδηλατοδρόμος της Ναυπάκτου
Το κυριότερο πρόβλημα σε περιπτώσεις κατασκευής ποδηλατοδρόμων στην
Ελλάδα είναι η χρήση τους. Με άλλα λόγια σε περιπτώσεις που έχει γίνει
χρηματοδότηση για κάποια θετική ιδέα, οι υποδομές κατασκευάζονται μεν,
αλλά αχρηστεύονται μέσα σε λίγο χρόνο, λόγω κακής διαχείρισης ή έλλειψης
αρχικής ολοκληρωμένης μελέτης.
Ο λόγος γίνεται για τον ποδηλατόδρομο της Ναυπάκτου ο οποίος τυπικά
ακόμη δεν έχει τεθεί σε λειτουργία.
Πρακτικά υπάρχει κάτω από
παρκαρισμένα αυτοκίνητα ακόμη και κάτω από τεράστιες γλάστρες στις
εισόδους ξενοδοχείων! Παράλληλα, ο ποδηλατοδρόμος έχει διαχωριστεί από
τον δρόμο μόνο χρωματικά και με ανακλαστήρες οδοστρώματος, γεγονός
ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους ποδηλάτες καθώς τα αυτοκίνητα στις
περισσότερες περιπτώσεις εισέρχονται σε αυτόν.
Πάντως αν και προβληματικός, ο ποδηλατοδρόμος της Ναυπάκτου είναι
γεγονός και περιμένει –ακόμη δεν έχουν δείξει το ενθουσιασμό τους- τους
φίλους του ήπιου μέσου μετακίνησης και άθλησης να απαιτήσουν την σωστή
του χρήση. Είναι προφανές ότι η απαθής στάση του Δήμου θα παραμείνει η
ίδια αν δεν υπάρξει έντονη δραστηριότητα από ποδηλάτες, η οποία στην
ουσία θα αναγκάσει τους αρμόδιους να λάβουν μέτρα ώστε το έργο να γίνει
και πρακτικά χρήσιμο, όχι απλώς ένα «αξιοθέατο» της πόλης.
Μεσολόγγι: πόλη για ποδήλατο
Το αντίθετο ακριβώς αντικρίζει κανείς στην πόλη του Μεσολογγίου. Οι
δημότες και επισκέπτες που χρησιμοποιούν το ποδήλατο για τις
μετακινήσεις τους πλειοψηφούν έναντι του συνόλου αλλά ο ποδηλατοδρόμος
δεν καλύπτει παρά ελάχιστες αποστάσεις μέσα στην πόλη. Οι περισσότεροι
ποδηλάτες, όλων των ηλικιών, κινούνται στους δρόμους όπου κινούνται τα
οχήματα με τον κίνδυνο να καιροφυλακτεί. Παράλληλα, εθιμοτυπικά και με
την αποδοχή όλων, στο Μεσολόγγι οι ποδηλάτες κινούνται και στους
πεζόδρομους στο κέντρο της πόλης. Θαυμαστή εξαίρεση σε όλα τα παραπάνω
αρνητικά θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί ο ποδηλατοδρόμος που από το λιμάνι
του Μεσολογγίου καταλήγει στην Τουρλίδα.
