Αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως το μεγαλύτερο ποδηλατικό γεγονός
παγκοσμίως -ο Γύρος Γαλλίας- έχει την αφετηρία του 104 χρόνια πίσω, στο
1903.
Ο πρώτος Γύρος Γαλλίας σχεδιάστηκε ως ένα διαφημιστικό «πυροτέχνημα»
για τη γαλλική αθλητική εφημερίδα L’Auto και ήταν ένας αγώνας ειδικά
οργανωμένος για τους πιο θαρραλέους και σκληρούς ποδηλάτες εκείνης της
εποχής. Ο αγώνας κάλυπτε μια διαδρομή 2.428 χλμ, διαρκούσε 19 μέρες και
χωριζόταν σε 6 στάδια και κατατάξεις αναλόγως του συνολικού χρόνου της
διαδρομής του γύρου.
Σ’ αυτόν τον παρθενικό Γύρο Γαλλίας, στη γραμμή της εκκίνησης
βρέθηκαν 60 ποδηλάτες. Ο νικητής ο οποίος κυριάρχησε καθ’ όλη τη
διάρκεια του αγώνα ήταν ο Maurice Garin που μέχρι και σήμερα κατέχει τον
ελάχιστο χρόνο των 2 ωρών και 49 λεπτών. Εκείνη τη χρονιά περισσότεροι
από 20.000 άνθρωποι προσήλθαν να δουν τον Maurice Garin να διασχίζει
κάθετα τη γραμμή τερματισμού στο Παρίσι και η προσέλευση τους αυτή
σηματοδότησε και τη μεγάλη επιτυχία του Γύρου Γαλλίας.
Την επόμενη χρονιά, το 1904, ο Γύρος Γαλλίας μετατράπηκε σε
«must-win» για κάθε συμμετέχοντα ποδηλάτη. Αυτό όμως είχε καταστροφικές
συνέπειες καθώς οι αγωνιστές χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο, θεμιτό ή
αθέμιτο, προκειμένου να στεφθούν νικητές με αποτέλεσμα η «ζαβολιά» να
γίνει πολύ διαδεδομένη. Ποδηλάτες συλλαμβάνονταν να παίρνουν τραίνα και
αυτοκίνητα ακόμη και να ρίχνουν καρφιά στη διαδρομή ώστε να σκανε τα
λάστιχα των συναγωνιστών τους. Ο Maurice Garin τερμάτισε πρώτος και αυτή
τη φορά, όμως όταν αποκαλύφθηκαν οι «ζαβολιές» του αγώνα, οι 4 πρώτοι
ποδηλάτες αποκλείστηκαν λόγω παραβίασης των κανόνων και νικητής στέφθηκε
ο ελάχιστα γνωστός Henri Cornet που είχε πριν καταταχθεί στην 5η θέση.
Μετά το τέλος του δεύτερου Γύρου Γαλλίας, οι λειτουργοί του αγώνα
αποφάσισαν να θέσουν περισσότερους κανόνες για τον τρόπο που πρέπει να
γίνεται.
Όπως ήταν φυσικό, ο Γύρος Γαλλίας περιορίστηκε σημαντικά κατά τη
διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, αν και ο αγώνας του 1919 ήταν
αυτός που ανέδειξε το τώρα πλέον διάσημο κίτρινο πουλόβερ ή αλλιώς
«maillot jaune». Ο κορυφαίος ποδηλάτης φόραγε ένα κίτρινο πουλόβερ για
να δείξει ποιος κυριαρχούσε στον αγώνα αφού στο παρελθόν δεν ήταν εύκολο
να τον διακρίνει κανείς .
Το πουλόβερ που εισήγαγαν για πρώτη φορά οι οργανωτές στον αγώνα του
1919, φόρεσε σε πρώτη φάση ο Γάλλος Eugene Christophe. Ωστόσο, στα
επόμενα στάδια του αγώνα κακή τύχη βρήκε τον Eugene Christophe αφού τα
συχνά κλαταρίσματα των λάστιχων του και το σπασμένο πιρούνι του τροχού
του, τον κράτησαν αρκετά πίσω με αποτέλεσμα να τερματίσει 3ος. Μέχρι
εκείνη την εποχή ο Γύρος κάλυπτε 5.560 χλμ. Τελικά, νικητής το 1919
στέφθηκε ο Βέλγος Firmin Lambot που χαρακτηρίστηκε ως ο πρώτος
πραγματικός διεκδικητής από τη νέα γενιά.
…συνεχίζεται…
