“”
Ο Νομός έχει σίγουρα αναρίθμητες ομορφιές, υπέροχα μέρη και τοπία,
κάποια πολύ γνωστά και άλλα ίσως λιγότερα.
Ποιος θα μπορούσε να είναι καλύτερος τρόπος για να απολαύσεις αυτά
τα φυσικά χαρίσματα από μια διαδρομή με ποδήλατο, βουνού ή δρόμου.
Μια μέρα μπορεί να μην είναι αρκετή για να γνωρίσεις όλες τις
μυστικές γωνιές αυτού του θαυμαστού νομού αλλά σίγουρα είναι αρκετή για
να σε γεμίσει με πλούσιες εικόνες και όμορφα συναισθήματα.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το Γαλατά Μεσολογγίου, χωρίς ιδιαίτερο
προγραμματισμό και προορισμό. Ήταν μια διαδρομή με ποδήλατα δρόμου που
είχε σκοπό να διασχιστούν όσο το δυνατόν γινόταν περισσότερα μέρη του
νομού στη διάρκεια μιας ημέρας και φυσικά την απόλαυση αυτήν την
ηλιόλουστη ημέρα των όμορφων τοπίων που ακολουθούσαν σε κάθε βήμα. Η
ιδέα ήταν ενθουσιώδης, έμενε μόνο να γίνει πραγματικότητα. Μαζί με το
Μιχάλη είχαμε αποφασίσει να γεμίσουμε την ημέρα μας με ένα διαφορετικό,
ξεχωριστό αλλά όχι ασυνήθιστο τρόπο.
“”
Ο εφοδιασμός ήταν ένα σημαντικό κομμάτι που θα έπρεπε να φροντίσουμε
πριν ξεκινήσουμε. Όπως σε κάθε σπορ έτσι και η ποδηλασία προβλέπει τον
εξοπλισμό με απαραίτητα εφόδια ιδίως όταν η διαδρομή πρόκειται να είναι
μεγάλης διάρκειας και σε δρόμους που έχουν και κάποιο βαθμό δυσκολίας
αλλά και επικινδυνότητας. Απαραίτητο είναι το νερό και άλλα υγρά τα
οποία περιέχουν μέταλλα και αμινοξέα και αποτρέπουν το ενδεχόμενο
αφυδάτωσης και την αποδυνάμωση του ποδηλάτη πριν το τέλος της διαδρομής.
Φροντίσαμε επίσης να εφοδιαστούμε με κάποια είδη τροφής, όπως μπανάνες
οι οποίες είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες αλλά και ζελέ που επίσης
περιέχουν υδατάνθρακες και πρωτεΐνες και θα μας βοηθήσουν να
επανακτήσουμε ενδεχομένως την χαμένη ενέργεια στο μέσο της διαδρομής. Η
ποδηλασία είναι ένα από τα λίγα αθλήματα κατά τα οποία ο αθλητής μπορεί
να τρώει μικρές ποσότητες, τροφών, όπως οι παραπάνω καθώς αφομοιώνονται
πολύ εύκολα από τον οργανισμό. Όσον αφορά τα αξεσουάρ θα έπρεπε εκτός
από την στολή (κολάν, ειδικά παπούτσια, γάντια) να έχουμε εφοδιαστεί και
με κράνος καθώς αποτελεί το πιο σημαντικό από αυτά και το οποίο
προστατεύει τον αναβάτη από ενδεχόμενη πτώση και τραυματισμό. Τέλος,
σαμπρέλες και τρόμπα είναι απαραίτητα για τις περιπτώσεις που υπάρξει
τέτοιου είδους βλάβη, οι οποίες είναι και οι πιο πιθανές, στο ποδήλατο
κατά τη διάρκεια της διαδρομής.
Όλα αυτά είναι ίσως τα ευκόλως εννοούμενα για όσους ασχολούνται με
τη ποδηλασία, όχι όμως και για τους υπολοίπους που ασχολούνται λιγότερο
συστηματικά με το άθλημα. Κάτι που επίσης είναι πολύ σημαντικό και δε θα
πρέπει να παραλειφθεί, είναι η ανάπτυξη συνεργασίας ανάμεσα στους
ποδηλάτες, όποιος και αν είναι ο αριθμός τους, καθώς αν και η φύση του
αθλήματος είναι ατομική σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται ομαδική και η
υποστήριξη του ενός προς τον άλλο, είτε υλική είτε ηθική, θα λέγαμε
είναι απαραίτητη. Η επιλογή λοιπόν της παρέας σίγουρα δεν είναι τυχαία.
Η ποιότητα του ποδηλάτου αναμφισβήτητα παίζει σημαντικό ρόλο και
στην εξέλιξη ειδικά μιας τέτοιας μεγάλης διαδρομής. Μπορεί να κοστίσει
πολύ, αλλά σίγουρα η διαφορά είναι αισθητή καθώς ο αναβάτης αισθάνεται
λιγότερο έντονη τη κούραση ειδικά σε μεγάλες διαδρομές που απαιτείται
αντοχή και δύναμη. Τα ποδήλατα τα οποία εμείς είχαμε στη διάθεσή μας
ήταν τέτοια που από την αρχή μας έκαναν να νιώθουμε ότι έχουμε καλούς
συμμάχους στη προσπάθειά μας.
Βγαίνοντας από το χωριό, ώρα 12 το μεσημέρι βρισκόμαστε να οδηγούμε
τα ποδήλατά μας στην εθνική οδό προς την πόλη της Ναυπάκτου. Μετά από
αυτό το πρώτο κομμάτι της διαδρομής των 37 χλμ. και μια βόλτα μέσα από
τους δρόμους της πόλης θα βγούμε από αυτή και θα πάρουμε τον δρόμο που
οδηγεί στη Γέφυρα του Μπανιά. Ένας δρόμος δύσκολος. Ανηφορικός και με
μεγάλες κλίσεις. Η θέα που απλώνεται μπροστά μας όσο το υψόμετρο
ανεβαίνει γίνεται όλο και πιο μαγευτική. Ικανή να μας αποζημιώσει για τη
καταβολή της προσπάθειάς μας. Αλλεπάλληλες πλαγιές που διαδέχονταν η μια
την άλλη και άφθονο πράσινο συνέθεταν το τοπίο. Με χαμηλές ταχύτητες
καταφέρναμε να απολαμβάνουμε αυτή τη θέα με το καλύτερο τρόπο.
Όταν μετά από 45 λεπτά φτάνουμε στον αρχικό προορισμό μας, που
πρόχειρα και οδηγούμενοι από τη φύση θέσαμε, σταματήσαμε λόγω μιας
απρόσμενης βλάβης στο λάστιχο του δικού μου ποδηλάτου που καταφέραμε
όμως να αποκαταστήσουμε σε λίγα λεπτά. Με την ευκαιρία απολαύσαμε την
όμορφη φύση που απλωνόταν απλόχερα γύρω μας. Κάτω από την γέφυρα ο
Εύηνος περνούσε ορμητικός προσθέτοντας το υγρό στοιχείο στο πορτρέτο της
περιοχής και συνεχίζοντας ατάραχος το μακρινό του ταξίδι. Η διαδρομή
συνεχίστηκε προς τη περιοχή της Μακρυνείας. Μετά από αρκετή ώρα
ποδηλασίας και χωρίς ενδιάμεσες στάσεις μπήκαμε στα πρώτα μικρά χωριά
της Μακρυνείας και συνεχίσαμε διασχίζοντας την μέχρι να φτάσουμε στο
Κάτω Κεράσοβο όπου ανηφορίσαμε αριστερά και κατευθυνόμαστε προς Άνω
Κεράσοβο. Χωριά μικρά αλλά όμορφα και γραφικά. Άνθρωποι απλοί,
καθημερινοί που θέλουν να μάθουν για το μικρό μας ταξίδι. Στη συνέχεια,
διασχίζοντας το βουνό Αράκυνθο και τη πυκνή βλάστησή του φτάνουμε σε
σημείο απ’ όπου μπορούμε να απολαύσουμε τη θέα της λίμνη της Τριχωνίδας
που απλωνόταν μπροστά μας. Φτάνοντας στο Άνω Κεράσοβο κάνουμε μια μικρή
στάση στη πλατεία του χωριού πίνοντας λίγο νερό και συνεχίζουμε. Λίγα
χιλιόμετρα πιο πάνω βρίσκουμε τη διασταύρωση όπου δεξιά ο δρόμος οδηγεί
στα χωριά Ελληνικά, Ρέτσινα και Αγριλιά. Ο αριστερός δρόμος τον οποίο
και παίρνουμε μας οδηγεί σε ένα πολύ μικρό χωριό, το Κλήμα και ύστερα σε
άλλα όπως Κουδούνι, Ξηραίικα και Άγιος Γεώργιος. Αφήνοντας τα πίσω μας
βγαίνουμε στην Εθνική και κατευθυνόμαστε στο Γαλατά.
Για τον Μιχάλη ήταν η πρώτη φορά που του δόθηκε η ευκαιρία να
γνωρίσει τόσο πολλά μέρη του νομού μας και στη διάρκεια μιας μόνο
ημέρας. Η γνωριμία με αυτά τον γέμισε με εικόνες πολλές, τόσο
διαφορετικές μεταξύ τους, όλες όμορφες και ξεχωριστές.
Κουρασμένοι, ομολογουμένως, αλλά ταυτόχρονα και γεμάτοι με το
αίσθημα της ικανοποίησης που καταφέραμε ευχάριστα πάνω απ’ όλα να
διανύσουμε αυτή τη διαδρομή των 140 χλμ. συνολικά, φτάνουμε στο χωριό
στις 6 το απόγευμα.
Παρά το γεγονός ότι η διαδρομή και τα μέρη τα οποία διασχίσαμε μου
ήταν πάρα πολύ γνώριμα η εμπειρία της διάσχισής τους με ποδήλατο δρόμου
ήταν πρωτόγνωρη και σίγουρα μοναδική. Η επαφή με τη φύση όταν βρίσκεσαι
πάνω σ’ ένα ποδήλατο και η απόλαυση αυτής είναι αυθεντική και σίγουρα
ασύγκριτη με κάθε άλλο τρόπο προσέγγισης αυτών των περιοχών, εξαιρώντας
ίσως τη πεζοπορία που αν και σου δίνει αυτή τη δυνατότητα σε περιορίζει
χρονικά με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να καλύψεις τόσα πολλά χιλιόμετρα
στη διάρκεια μιας και μόνο ημέρας όπως έγινε με τα ποδήλατα. Παρέχοντάς
σου την αίσθηση ελευθερίας και της απαλλαγής από κάθε άγχος της
καθημερινότητας η ποδηλασία μας οδήγησε σε μέρη ξεχωριστά, στη μαγεία
και στη γαλήνη της φύσης, ακόμα και λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά από τους
κουραστικούς ρυθμούς της πόλης. Η μέρα τελείωνε και από αύριο η
καθημερινότητα θα έπαιρνε πιο συνηθισμένους και πεζούς ρυθμούς.
Οι ευκαιρίες όμως για τέτοιες Κυριακάτικες αποδράσεις σίγουρα θα μας
δοθούν ξανά. Και τότε θα έχουμε τη δυνατότητα να οδηγηθούμε με τα
ποδήλατά μας και σε άλλα μέρη αυτού του νομού, που βρίσκονται δίπλα μας
και μακριά μας, μέρη γεμάτο φύση και ομορφιά.
Κι αν κάποια στιγμή τα εξαντλήσουμε σειρά θα έχουν άλλοι νομοί και
άλλοι τόποι γιατί οι ομορφιές της Ελλάδας δεν τελειώνουν ποτέ, και η
αγάπη για τη ποδηλασία κινητήρια δύναμη που μας κάνει να θέλουμε να τα
γνωρίσουμε και να τα εξερευνήσουμε.
“”
“”
“”
