Το νερό αποτελεί αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό εφόδιο για ένα ποδηλάτη που βρίσκεται κάτω από την ένταση, την καταπόνηση και την εφίδρωση ενός αγώνα ή μιας προπόνησης. Μπορεί να μην τροφοδοτεί τον οργανισμό με ενέργεια η οποία χάνεται και χρειάζεται να αναπληρωθεί, αλλά αποτελεί το πιο ισχυρό ανασταλτικό παράγοντα για την εμφάνιση της αφυδάτωσης.
Η αφυδάτωση αποτελεί πραγματικό κίνδυνο και απειλή για έναν
αθλητή ποδηλασίας και όχι μόνο βέβαια, που βρίσκεται στο maximum της
απόδοσής του. Το ανθρώπινο σώμα περιέχει γύρω στα 40 λίτρα νερό. Απώλεια
μιας μικρής ποσότητας από αυτό που βρίσκεται αποθηκευμένο μπορεί να
θεωρηθεί αμελητέα ιδιαίτερα για τους μη αθλητές και κάτω από συνθήκες
ηρεμίας. Για έναν όμως ποδηλάτη που αντιμετωπίζει δύσκολες και
απαιτητικές συνθήκες, θα προκαλέσει μείωση της απόδοσης, φαινόμενο που
θα επιδεινώνεται όσο η τροφοδότηση του οργανισμού με νερό καθυστερεί.
Σε αντίθεση με αυτό που κάνουμε οι περισσότεροι να πίνουμε αφού
διψάσουμε αυτό που πρέπει να γίνεται είναι να πίνουμε μικρές ποσότητες
και σε τακτά διαστήματα χωρίς έτσι να επιτρέπουμε στο σώμα μας να δώσει
με το μηχανισμό της δίψας την ειδοποίηση ότι κάτι δε πάει καλά, καθώς
αυτός ενεργοποιείται αφού πρώτα ο οργανισμός χάσει νερό και
αντιμετωπίσει έλλειψη. Γεγονός είναι ότι όταν κάτι τέτοιο συμβεί θα
είναι πολύ αργά να αποκατασταθεί η ζημιά που ήδη υπέστη η απόδοση και η
αντοχή μας.
Οι περιβαλλοντικές συνθήκες παίζουν ρόλο στην απώλεια υγρών.
Προπόνηση ή αγώνας μέσα σε ζεστό και με υγρασία περιβάλλον προφανώς θα
προκαλέσει μεγάλη απώλεια υγρών από τον οργανισμό. Κάθε μια ώρα
ποδηλασίας με τέτοια δεδομένα, μπορεί να προκαλέσει μέχρι και 2 λίτρα
νερό απώλεια. Είναι λοιπόν αδύνατο απώλεια και αποκατάσταση να
εξισορροπηθούν καθώς ο ρυθμός απώλειας είναι ιδιαίτερα γοργός. Αυτό όμως
που μπορεί και πρέπει να γίνεται είναι εφ’ όσον η άσκηση έχει τελειώσει,
το νερό που έχει χαθεί να αναπληρωθεί. Αυτό μπορεί να γίνει σωστά
ζυγίζοντας τον εαυτό μας πριν τον αγώνα-προπόνηση και ζυγίζοντας τον
πάλι μετά το τέλος της. Η διαφορά που διαπιστώνεται στο βάρος οφείλεται
στην απώλεια υγρών και μπορεί να καλυφτεί πίνοντας 1 λίτρο νερό για κάθε
κιλό αυτής της διαφοράς.
Αλλά ακόμη και η ποδηλασία σε κρύο περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει
υψηλή εφίδρωση, λόγω των πολλών ρούχων που συνηθίζεται να φοράμε, οπότε
και αφυδάτωση. Η ζέστη που προκαλείται από την άσκηση δε μπορεί να
ξεφύγει και το σώμα παράγει ιδρώτα. Είναι λοιπόν σημαντικό να ντυνόμαστε
ανάλογα με το στάδιο της άσκησης, χωρίς να επιβαρύνουμε το σώμα με πολλά
ρούχα ιδιαίτερα όταν η ένταση της άσκησής μας είναι μεγάλη. Και ας μη
ξεχνάμε βέβαια να πίνουμε πολύ συχνά νερό.
Το νερό όμως όπως αναφέρθηκε και στην αρχή δε λύνει το πρόβλημα της
χαμένης ενέργειας και δε μπορεί να συντηρήσει τις δυνάμεις ενός ποδηλάτη
που σιγά- σιγά εξασθενούν. Και εδώ έρχονται τα ποτά πλούσια σε
υδατάνθρακες τα οποία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τον ποδηλάτη και τα
οποία χωρίς να αντικαθιστούν το απλό νερό το συμπληρώνουν για ακόμη
μεγαλύτερη απόδοση.
Καλό είναι, στη προσπάθεια αποφυγής της αφυδάτωσης, να αποφεύγονται
ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη καθώς είναι διουρητικά και το πιο πιθανό
είναι να συμβάλουν στην απώλεια υγρών από το σώμα μας.
